Κυριακή

Milan Kundera

ΠΕΡΙ ΕΛΑΦΡΟΤΗΤΑΣ
Τι λοιπόν να διαλέξουμε; Το βάρος ή την ελαφρότητα; Ο Παρμενίδης έθεσε αυτήν ακριβώς την ερώτηση, τον 6ο αιώνα π.Χ.. Έβλεπε τον κόσμο διαιρεμένο σε ζεύγη αντιθέτων, φως/σκοτάδι, λεπτότητα/τραχύτητα, ζέστη/κρύο, ον/μη-ον. Το μισό των αντιθέσεων αυτών το ονόμασε θετικό (το φως, την λεπτότητα, την ζέστη, το ον). Το άλλο μισό αρνητικό. Θα μπορούσαμε να βρούμε αυτή την διαίρεση σε θετικό και αρνητικό παιδαριωδώς απλή, αν δεν υπήρχε μια δυσκολία: Ποιο είναι το θετικό, το βάρος ή η ελαφρότητα; Ο Παρμενίδης απάντησε: η ελαφρότητα είναι το θετικό, το βάρος το αρνητικό. Είχε άραγε δίκιο; Αυτή είναι η ερώτηση. Το μόνο βέβαιο είναι ότι πρόκειται για την πιο μυστήρια και διφορούμενη ερώτηση.
Milan Kundera, Η Αβάσταχτη Ελαφρότητα του Είναι

Ένα διαρκές παιγνίδι. Ένα αυστηρά προσωπικό παιγνίδι ανάμεσα στα δύο αντίθετα, την ελαφρότητα και την βαρύτητα. Μοιάζει με τυχερό παίγνιο, αλλά δεν είναι καθόλου τέτοιο. Πρόκειται για τα μύχια της ανθρώπινης τραγικότητας. Δηλαδή για την συνθήκη εκείνη, σύμφωνα με την οποία ό,τι και αν πράξεις (σοβαρό ή ελαφρύ), θα μένει πάντα πίσω κάτι (ελαφρύ ή σοβαρό, αντίστοιχα) που θα σε εγκαλεί γιατί δεν το έπραξες.

Vincent Van Gogh, The Potato Eaters, 1885.
Κι όμως, μέσα σε τόσο λίγο φως, μέσα σε τόσες πολλές σκιές, οι άνθρωποι μπορεί να είναι μακάριοι. Όσο δε για τον ζωγράφο, δοκιμάζεται πάντα στο ημίφως. Ποτέ στο εύκολο φως της μέρας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.