Paul Valery

ΠΕΡΙ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑΣ
Στα μάτια αυτών, που επίμονα αναζητούν το τέλειο, ένα (ποιητικό) έργο δεν είναι ποτέ αληθινά ‘ολοκληρωμένο’ – λέξη που για αυτούς δεν έχει κανένα νόημα. Είναι απλά παραδομένο, εγκαταλελειμμένο. Αυτή η παράδοση, εγκατάλειψη ενός βιβλίου στην φωτιά ή στο κοινό, οφειλόμενη είτε σε κόπωση είτε σε μια ανάγκη δημοσίευσης, είναι ένα είδος σύμπτωσης συγκρινόμενης με την απεδέσμευση μιας ιδέας, που έχει γίνει πια τόσο κουραστική ή ενοχλητική, ώστε κάποιος έχει χάσει κάθε ενδιαφέρον για αυτήν.

.................................................

In the eyes of those who anxiously seek perfection, a work is never truly completed – a word that for them has no sense – but abandoned. This abandonment, of a book to the fire or to the public, whether due to weariness or to a need to deliver it for publication, is a sort of accident, comparable to the letting-go of an idea that has become so tiring or annoying, that one has lost all interest in it.

Paul Valery,

‘On the Subject of Marine Cemetery’.

Εξ άλλου, η ατέλεια, όταν δεν πονάει, λειτουργεί θεραπευτικά.

Vincent Van Gogh, A Pair of Shoes, 1886.

Ελβετικό τοπίο χωρίς ομίχλη. Τι να τελειώσεις εδώ; Το έργο είναι ατελές και τέλειο συνάμα.