William Blake

ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ
Στρέφω τα μάτια μου στα σχολεία και τα πανεπιστήμια της Ευρώπης.

Βλέπω εκεί τον αργαλειό του Λοκ, με το υφάδι του, πλυμένο στους νερο-τροχούς του Νεύτωνα, να λυσσομανά.
Μαύρο το ύφασμα σαν βαρύ στεφάνι απλώνεται πάνω από τα έθνη.
Σκληρές δουλειές πολλών τροχών βλέπω μπροστά μου.
Τροχοί χωρίς τροχούς,
οδοντωτοί τροχοί μιας τυραννικής καταναγκαστικής κίνησης.
Όχι σαν αυτούς της Εδέμ, όπου ο ένας μέσα στον άλλο περιστρέφονται εν ειρήνη, αρμονία και ελευθερία.
...........................................................
I turn my eyes to the schools and universities of Europe

and there behold the loom of Locke,

whose woof rages dire, washed by the water-wheels of Newton:

Black the cloth in heavy wreaths folds over every nation:

Cruel works οf many wheels I view.

Wheel without wheel, with cogs tyrannic

moving by compulsion each other,

not as those in Eden, which, wheel within wheel,

in freedom revolve in harmony and peace.

William Blake

Πώς θα ξανατραγουδήσει ο κοσμοναύτης, που πάτησε την σελήνη, ότι "θα πιεί απόψε το φεγγάρι"; Πώς θα ξανατραγουδήσει όλα τα χάρτινα φεγγάρια του Χατζηδάκη;

Γιάννης Γαϊτης, Ανθρωπάκια, 1974.

Pink Floyd, The Wall.